Brenger van goed nieuws; 'de geboorte van een nieuwe mensheid'.
Geschreven juni 2010; laatste bewerking januari 2024
Hoe 'boven ons hoofd' wordt gewerkt aan een nieuwe wereld.
Vaak laat ik me voor een artikel inspireren door gebeurtenissen, gelezen boeken of e-mails.
Dit keer was mijn inspiratiebron de TV uitzending op 26 mei 2010 van Drunvalo Melchizedek over de geboorte van een nieuwe
mensheid.
Zijn hele relaas ( zo ’n tachtig minuten) kun je zien op:
Waar zijn verhaal over gaat, dat heb ik van nabij meegemaakt. In februari 2008 (art. 29) schreef ik er al wat over, maar niet hoe het
mij verging. Lees daarom verder voor mijn persoonlijke verhaal en meer details over die geboorte.
In het jaar 2007 zag ik op de website van Drunvalo https://www.drunvalo.net dat er een workshop door hem op
Paaseiland werd gehouden. Great! Maar er stond ook bij:” fully overbookt”. Helaas. Ik had me meteen op de wachtlijst
laten zetten. Ik hoorde maanden niets. Eind januari 2008 mailde ik weer en belde om te weten te komen hoeveelste ik op die lijst stond.
Of ik nog kans had. Geen aansluiting, de organisatie was al onderweg.
Het was heel raar, want ik had het sterke gevoel er toch bij te moeten zijn. Hoe kon dat, het was immers
vol? Het gevoel werd aldoor sterker. Ik vroeg mijn gidsen om raad en die zeiden dat er plaats voor mij gemaakt zou worden. Ik verzamelde alle moed en ik nam het besluit… ik ga er heen! Ik belde een reisbureau en liet hen de site lezen waarop het volledige programma gepubliceerd was. Ik gaf hen de opdracht alle tickets te verzorgen en ging alleen op pad.
Ik kwam op zondag 27 januari 2008 ‘s morgens vroeg op Paaseiland aan. Ik had verwacht dat ik op het vliegveld zou blijven wachten tot de avondvlucht met de groep kwam. Ik had een dik boek bij me. Tot mijn verbazing sloot het vliegveld na de landing van het enige vliegtuig van die ochtend. Iedereen ging naar huis, hekken werden dichtgeschoven. Daar stond ik dan, negen uur te vroeg… Een vriendelijke baliemedewerker wilde wel op mijn koffer passen. Met mijn rugtas om begon ik de omgeving te verkennen.
Ik had nog geen vijfhonderd meter gelopen, of er kwam een open jeep naast me rijden. Een vrouw aan het stuur met haar kleine dochtertje op de achterbank vroeg in haar school-engels waar ik heen wilde. Tja, geen idee, het eiland verkennen? Ze zei ”pop in” en de lift was een feit. Ze zei dat ze blij was dat wij kwamen. Hè? Ze wisten al jaren dat we zouden komen. Hè? Ze hadden gebeden en hun gebed was verhoord! Toch? Ik was verbaasd.
Ze vertelde, dat de (rapanui) eilandbewoners nooit het contact met Great Spirit verloren hadden. Dat helderziendheid onder hen een normaal verschijnsel was. Ze waren al jaren op de hoogte dat er mensen uit de hele wereld zouden komen om hun te helpen. Waarmee, dat kon ze niet goed uitleggen, wel dat het belangrijk was. Ze liet me het hele eiland zien, stelde me aan haar vrienden voor en ‘s middags deelde ik in de primitieve vis-bbq op het strand.
Ze bracht me ‘s avonds weer netjes naar het inmiddels geopende vliegveld. Het was niet moeilijk de groep van Drunvalo te herkennen en ik ging met mijn koffer naar de organisatie. Ik melde me als wachtlijst-deelneemster. Oei wat werden ze kwaad! Hoe haalde ik het in mijn hoofd. Er was geen plaats, dat hadden ze toch gemeld. Ik stond niet bovenaan de lijst en nog veel meer bezwaren. Kortom ik kon echt niet mee doen. Drunvalo zag ik nergens, die kon ik ook niet vertellen dat het voor mij voelde dat ik er bij moest zijn, of verbeelde ik me dit?
Ze coördineerden iedereen de bussen in en vertrokken, mij achterlatend bij een sluitend vliegveld. De hoteleigenaar die daar de bagage verzorgde liep naar mijn koffer. Ik zei hem dat ik niet deel kon nemen, maar ook geen slaapplaats had. Hij aarzelde niet en in zijn jeep nam hij me mee naar hetzelfde Hotel. Ik kreeg een tijdelijke kamer er waren twee mensen niet op komen dagen.
Tijdens het ontbijt en de diners ontmoette ik deelnemers uit verschillende landen. Enkelen van hen waren helderziend. Ze vertelden mij dat ik wel degelijk bij de groep moest zijn en ik me niet vergist had. Toch was het een zware beproeving, zo ver van huis, domweg afgaand op mijn gevoel. Waar was ik aan begonnen? Pas de tweede avond zag ik Drunvalo. Ik vertelde dat ik vanuit mijn gevoel zonder deelnamebewijs naar Paaseiland afgereisd was om er toch bij te zijn.
Ook Drunvalo had gelukkig het idee dat dit klopte, maar ja hij organiseerde niets, daar had hij anderen voor. Op de derde avond kwam de organisatie naar me toe. Onbegrijpelijk, maar twee deelnemers hadden visa-problemen en mochten niet verder reizen. Ik kon, als ik het deelnemersgeld alsnog betaalde meedoen. Mij werd nogmaals verteld dat dit een uitzondering was. Het was voor hen te laat om de eerste van de wachtlijst nog over te laten komen.
De volgende morgen, precies op mijn verjaardag, werd Drunvalo opgeroepen om een giga-ceremonie met de eilandbewoners te houden. De hele groep, (zeventig mensen, vierentwintig landen) ging onder zijn leiding, in een diepe trans-meditatie. Wat er toen gebeurde kan ik niet echt uitleggen. Het was alsof we in een enorme tunnel opgetild en heel ver weg gezogen werden. Bij het terug komen zag ik vanuit de lucht het eiland liggen. Wow. Een gevoel dat ik beslist niet kende.
Volgens Drunvalo is er toen een verstoring in de energie precies boven dat eiland gecorrigeerd.
Daarna vlogen we in vijf uur naar Haïti om van daar met de boot naar het eiland Moreea te gaan.
Op dat specifieke eiland is een tweede ceremonie gehouden. Het grid voor de nieuwe mensheid, waaraan hij en zijn gidsen zo lang aan gewerkt hadden,
is daar op 6 februari 2008 als het ware geboren.
Voor de HSP tjes onder jullie die werkelijk geen geduld of tijd hebben om zo lang te gaan zitten kijken, zal ik een korte uitleg geven over die grids en hun relatie tot ons bewustzijn. Een grid is een onstoffelijk, fijnmazig gevormd matrixnet, verbindingen van geometrische vormen, zo groot als de aarde zelf. Van ieder wezen (plant, dier, mens) is er minimaal een grid die het leven op aarde mogelijk maakt.
Afhankelijk van de geometrische vorm is ook het bewustzijn. Hoe complexer de vorm, hoe hoger het bewustzijn. Zonder grid sterft je soort uit. Er zijn miljoenen grids rond de aarde, waarvan er veel aan het verdwijnen zijn. De mensheid heeft er nu drie.
1. Een oorspronkelijk grid. Dat is nog erg primitief, vergelijkbaar met de Aboriginals, maar wel verbonden met de aarde.
2. Het grid van een geïndustrialiseerde samenleving. Daar is de moderne mens op aangesloten. Dit grid heeft dualiteit en heersen/overheersen als kenmerk, zonder enige connectie met de aarde zelf. Dat is vernietigend voor alles wat leeft (ook voor ons) als we daarop aangesloten blijven.
3. Een nieuw (harmonieus) grid in aanbouw klaar in 2012-2015. Een herstelpoging na de beschadiging van 13.000 jaar geleden.
Allereerst is het de bedoeling van alle bewustzijnsvormen om ergens in het universum te verblijven (wonen), te evolueren (complexere vorm van het grid te creëren) en er weer weg te wezen, zonder vernietiging van de gastheer/vrouw/planeet. Vergelijk dit bij landschappen en de daarop grazende kuddes. Voor alles echt kapot is trekken ze verder. De daaropvolgende kudde van een ander soort eet hele andere dingen en heeft geen last van hun voorgangers. Het landschap ondervindt geen blijvende schade. Pas als dezelfde kudde niet weg gaat door bijvoorbeeld gevangenschap wordt het landschap bedreigd door definitieve vernietiging, maar de kudde op den duur ook!
De aarde zoals we die nu kennen is niet onze eerste planeet die wij gebruiken voor onze evolutie. Ze is heel jong bij ons vergeleken. Ook de aarde zelf kent al vele voorgangers, voordat wij er kwamen. Wij zitten nu echter op deze planeet aarde gevangen!!! Hoe komt dat dan? En wat heeft dat dan met de grids van doen?
Ongeveer 13.000 jaar geleden is er door enkele hooggeëvolueerde mensen (Atlantis) een experiment foutief uitgevoerd. De boel ontplofte, er kwamen scheuren in de dimensie-lagen en daardoor konden er wezens die niet in onze dimensie thuis hoorden bezit van de mensen nemen. Als gevolg daarvan is het hoge bewustzijn dat de mensheid toen bezat, gekoppeld aan de grids vernietigd.
De mensheid kwam hierdoor weer in een oer-staat, terug bij af. Het herstel is door opgestegen meesters ter hand genomen en heeft 13.000 jaar geduurd. In die tijd is er op aarde heel wat gebouwd om de energie-grids op een juiste plaats te verankeren. Te denken valt aan de piramides, stonehenge en 83.000 andere bouwwerken op de aarde. Die zijn er echt niet ”zomaar”.
Ook begonnen veel mensen in hun meditaties opdracht te krijgen om ergens heen te gaan en daar kristallen te plaatsen. Ca. 150.000 mensen hebben in die jaren zo’n 1 miljoen kristallen in de Aarde geplaatst, wat leidde tot een sterke verbetering van het grid.
Dat nieuwe bewustzijnsgrid is zich nog steeds aan het vormen en ontwikkelen. Als dit af is, maakt de mensheid een grote evolutiestap, op weg naar herstel, naar een harmonieus grid. Vanuit dat nieuwe bewustzijn is het mogelijk om de schade die wij met zijn allen aan de aarde hebben toegebracht te herstellen en haar dan uiteindelijk te verlaten volgens het oorspronkelijk plan in het oneindige verhaal.
Tot hier gekomen, zou je sceptisch kunnen zeggen wat een onzin. Alleen ergens in jouw hart zal de waarheid resoneren. Mogelijk dat deze kennis in jou wakker gemaakt wordt. Onderzoek daarom jouw eigen waarheid hierin.
Wil jij na het lezen van deze bijzondere informatie jouw persoonlijke bewustzijn verhogen?Maak doelgericht blokkades vrij met kennis over karakterstructuren (art. 94).